Sesini duymak için dünyaları verirdim. Ve bu gece neredeyse kalbimi söküp sana vermek istedim. Neden bilmiyorum hayallerim hepsine seni yerleştiriyorum. Titrerken soğukta yanımda ol diye dua ediyorum Allah'a. Sarhoş olmak istersem seni düşünüyorum. Ne zaman sıkılsam gözlerimi yumuyorum karanlıkta seni arıyorum. Tam ümidimi kesmişken seni buluyorum. Yanımdan geçip gidiyorsun ya öylece ruhumuda al götür istiyorum. Zaman dursun seni izleyeyim ömrümce. Çığlıklar düğümleniyor boğazıma. bilmem görüyor musun telaşımı sen duyma diye saklandıklarımı. 

Ne düşünüceğimi bile bilemeden öylece dalıyorum uzaklara belki oralardasındır diye umutlarım tükensede hayaller kuruyorum ben yine. Gözlerimi kapatıp uzanıyorum öylesine belki yine seni görürüm diye. Şarkılar dinliyorum gözüme hüzün perdesi iniyor ve ben her şarkıda iki üç damla yaş döküyorum. Şiirler okuyorum her satırına seni yazdığım haykırmak istiyorum sonsuza orda sen olma kaç git diye. Boğazıma düğümleniyor kelimeler boğulacak gibi oluyorum ve susuyorum. Elimde ki kocaman bir hiçe baka kaldım ben yine hareketsiz nefessiz ve sensiz. Rüzgar bile getiremiyor artık seni bana. Hayaller de birleştiremiyor artık bize bu belkide geriye kalan son ümidimde parçalandı. Ben sana kızamıyorum. Tam bu son göz yaşı diyorum ve yine sen çıkıyorsun karşıma. Ayrılamıyorum gözlerinden. Peki öyleyse hatırlamayı yasaklıyorum kendime. Korkarım sözümde durmayı öğrenene kadar ölümle cebelleşicem ben yine.

Anladım hayal kurmak yok artık. Çünkü kurduğum her hayal tersine oluyor. gelmeni istediğimde hiç düşünmeden çekip gidersin git dediğimde aklıma girmek için elinden geleni yaparsın. Anlamıyorumki gel desem suç git desem gene suç. 
Bu sabah kabarık saçlarımı özensiz bir şekilde atkuyruğu yapıp hayalet yüzümle uyuşuk uyuşuk gittim okula. O yok artık diye avuturken kendimi kader meydan okur gibi çıkardı seni karşıma. İçimden sevgilisi var unut şunu diyordum ki nolsa beyenirsin. Pat! Karşımda siyah deri ceketiyle sen. evet evet tam karşımda sen. ne yapacığımı bilemedim. Hemen defol git gitte görme şu halimi. Hiç senin bakmamanı dilememiştim. Ama dilesemde birşey fark etmezmiş hepimizi incelemişsin. Öküz ben sana daha ne diyim okadar makyaj yaparım saçımı düzleştiririm bir kez olsun dönüp göz ucuyla dahi kesmezsin. Şimdi bakıcağın tuttu dimi. 
Ama yok bu kez kesin kararım hayal filan kurmıycam ben. Varsa geleceğin eğer geçiyorsam yüreğinden gelirsin. Açık sana tüm kapılar çekinme. Benden de bir şey bekleme artıkın. 

Ahhhh! Sen yok musun benim sonum olacaksın bilmiyorsun. Sesini duydum ya uyku filan kalmadı gözlerimde. Kapattığıma bakma sen varsın perdenin arka yüzünde. Adının güzelliğini bir kez daha anladım sen söyleyince. Zaman dursun istedim o anda. Sadece ağır çekime aldı oysa. Ateşim mi çıktı ne? Sarhoş mu oldum yoksa? Bilmiyorum ama ellerim titriyor hala. Sakinleşemiyorum bir türlü. Noluyor bana böyle tedavisi falan yok mu?
 Fallarımda hep sen çıkıyorsun. Aslında inanmam böyle şeylere ama içinde sen varsın ya inanasım geliyor. Nasılda güzel tanımlaılar seni ' uzun boylu açıktenli :) sevgilisi var! ' bırak diyeceksin de birde ondan ayrılıp bana geldiğin var devamında.
Bugün bir çocuk gördüm üsünte senin deri ceketinden. Üstüne atlıyabilirdim 'Tweety..!' diye. Kumraldı ama o. ayrıca senin kadar yakışıklı olmaz kimse. Yanında da sevgilisi vardı zaten. Çok kıskandım biliyo musun? Seninle o şekilde olmayı ne çok isterdim. Kolunu omzuma atıp gezmeyi. Soğuktan değilde sıcaklığından titremeyi. Gözlerinin içine bakıp sevgilim diye bilmeyi.
Sen zaten bunların hepsini o kızla yapıyorsun. Beni görmüyor duymuyorsun. En çokta neye kızıyorum biliyor musun? Kadere. Bilmedende olsa bizi yan yana koymuyor mu o an öldüğümü hissediyorum. Kalp atışlarım hızlanıyor sesini duyduğum anda ki gibi ateşim yükseliyor ve biraz da salaklaşıyorum. Tam unuttum dediğim anda tekrar hatırlıyor ve takrar aşık olduğumu anlıyorum.

Her gün daha da yaklaşıyorum ona. Bir adım daha ilerliyorum. Ben artık ne hissedeceğimi dahi bilmiyorum. Zaman akarken düşüncelerimi karıştırıyor. Gerçekle hayali ayırt edemiyorum. Yanımda olmasını çok istiyorum evet ama yine de doğrusunun bu olduğundan emin olamıyorum. Yazarken dahi silip silip tekrardan yazıyorum. Ne derdimi anlata biliyorum ne de bir çare bulabiliyorum. İçim daralıyor yine sana sarılıyorum kalemim. Unutmam gerek belki ama yapamıyorum bu ona daha çok bağlıyor sanki beni. Görmezden gelemiyorum bir türlü. Tam yokluğuna alışıyorum karşısında buluveriyorum kendimi. Gitmesini istiyorum ama unutamazsam eğer ne yaparım o zaman. alışırım belki ama acım diner mi bilmiyorum. Anlam veremiyorum o bana bu kadar soğukken içimi nasıl ısıtıyor. Tek bildiğim şey zaman ne duruyor nede akıp geçiyor. Her saniyesi içime işliyor. Onu iliklerimde hissedene kadar bekliyor sonra geldiği gibi gidiyor. Ve ben geçen her saniye ürperiyorum. Onun kalbimde yaşamasına izin veriyorum. Şu da bir gerçek ki bunu istem dışı yapıyorum. Ben onsuz geçen günlerimde hep onu arıyorum. Gözlerimi kapattığımda onu görüyorum. Günü onunla bitirip güne onunla başlıyorum. 

Sesini duyduğum zaman karnımdaki kelebekler uçuşmaya başladı. Sanki  zaman durmuştu. Söylediklerin tekrar tekrar döndü durdu zihnimde. Heyecandan sesim titredi belki. Affet saklayamıyorum sevgimi. Sen tanımıyorsun beni bilmiyorsun kim olduğumu. Hiç öğrenemezsin belki, belki de bir gün anlatırım sana her şeyi. Ya da sen hiç öğrenme böyle uzaktan izlemekte çok güzel. Beni benliğimden alıp götürmene yetiyor böylesi de. Anlatsam bilemiyorum ne olacağını seni tamamen kaybede de bilirim.
 Keşke söküp atabilsem bu içimdeki kelebekleri. Hiç olmamışsın gibi uzaklaşsam seni arkama alıp. Keşkelerin olmadığı, belki diye umut etmediğim tek bir gün geçirsem. İşte o zaman söndüre bilirim bu yangını. Külleri kalacak olsa dahi değmez mi? Dumanların arasından baksam acır mı yine yüreğim?

Aşk içinde gitdide büyüyen her büyüdüğünde seni küçülten kendini görmeyecek kadar kör sağır eden bir türlü anlatamadığın haykırmak istediğin anlatmaya kalktığında dilinin tutlduğu sustuğu ve sadece baktığın seni görsün diye çırpındığın her dakika nerdedir ne yapıyordur iyi midir diye düşündüğün gözünü kapattığında onu hayal ettiğin sözlerini tekrar tekrar dinlediğin kafanın içinde resimlerine bakıp daldığın uzak kaldığında gıcıklaştığın belkide bir iki damla yaş döktüğün anıların üzerine bir tarifi bir anlamı dahi olmayan lanet bir şeydir aşk asla kavuşma imkanının olmadığı yine de büyük ümitler içinde karşılıksız beklediğin.

Tüm şarkılarda sen varsın gülmemin sebebi senin hayalin. Attığım her adımda sana kavuşurum ümidi. Kalemim her damlada senin adını kazır kağıtlara. Rüyalar seni getirir bana. Susuşunu özlüyorum. Bakışlarındaki huzuru düşünüyorum her gece. Yanımda ol istiyorum bağlanırda bırakamam diye korkuyorum. Hem de çok korkuyorum sevdiğim. Yoksun ya yanımda kavuşamıyorum ya sana bu beni rahatlatıyor sanırım. Yanlış anlama isterdim yanımda ol. Ama kader seni bir başkasına adamış. Belki de en iyisi sensiz kalmak sadece hayallerde yaşamak. 

Bügün gelmeye cesaret edemedim. Seni görmeyi reddettim. Gerçi gelsemde değişmezmiş öğrendim. Sen de yokmuşsun. Gelmemiş içmişsin öğlene kadar. Sonrada (büyük ihtimalle yazılın vardı) dönmüşsün tıpıştıpış geri. Ama çıkamamışın tabi sınıfından. Yinede hayal edebiliyorum senin o halini. Salak salak kahkahalar yumruklar. Kıpkırmızı bir yüz. Ve şuan yanında olup’Yine içtin dimi ayyaş!’ demek isterdim kızarmış yüzüne karşı. Ve anladım ki kaçmam bir işe yaramıyor sen hep aklımdasın çünkü haberlerini alıyorum her gün. Hayatımdasın bir şekilde kovsamda gitmiyosun. Lanet olası köpek!

Sana dair ne varsa sildim bugün. Biliyorum çok zor. Unutmak imkansız. Ama denedim bir çok kez yüzüme bile bakmadın. Dayanamıyorum artık. Sana söz veriyorum bir daha rahatsız etmek yok seni. Sanki elimde ki her şeyi yakar yok edebilicem seni. Senden kalan tek şey yüreğim şimdi. Onu atamam söküp alamam. Üzgünüm. Gitmeyi herşeyden çok istiyorum şuanda ama arkamdakileri kıracak gücü bulamıyorum. Şimdi elimde ki aşk öldü öldüde gömüldü. Ama hala burda yüreğimde enkazı.