Ne düşünüceğimi bile bilemeden öylece dalıyorum uzaklara belki oralardasındır diye umutlarım tükensede hayaller kuruyorum ben yine. Gözlerimi kapatıp uzanıyorum öylesine belki yine seni görürüm diye. Şarkılar dinliyorum gözüme hüzün perdesi iniyor ve ben her şarkıda iki üç damla yaş döküyorum. Şiirler okuyorum her satırına seni yazdığım haykırmak istiyorum sonsuza orda sen olma kaç git diye. Boğazıma düğümleniyor kelimeler boğulacak gibi oluyorum ve susuyorum. Elimde ki kocaman bir hiçe baka kaldım ben yine hareketsiz nefessiz ve sensiz. Rüzgar bile getiremiyor artık seni bana. Hayaller de birleştiremiyor artık bize bu belkide geriye kalan son ümidimde parçalandı. Ben sana kızamıyorum. Tam bu son göz yaşı diyorum ve yine sen çıkıyorsun karşıma. Ayrılamıyorum gözlerinden. Peki öyleyse hatırlamayı yasaklıyorum kendime. Korkarım sözümde durmayı öğrenene kadar ölümle cebelleşicem ben yine.